Niejednokrotnie w informacjach telewizyjnych, czy w radiu słyszymy o kolejnych przypadkach przemocy domowej. Nieraz sami jesteśmy jej świadkami bądź niestety ale jej uczestnikami. Przemoc w rodzinie zagraża zarówno życiu, zdrowiu fizycznemu jak i psychicznemu. Ofiary przemocy boją się przyznawać. Jest to temat delikatny, wstydliwy. Ofiary boją się zgłaszać fakt istnienia przemocy. Boją się jak dalej będzie wyglądało ich życie, boją się reakcji sprawcy. Czują, że będą miały poczucie winy lub wyrzuty sumienia. Jednak należy postawić sobie pytanie, co jest ważniejsze: życie, zdrowie fizyczne jak i psychiczne, czy może subiektywne odczucia związane z lękiem. Przyznanie jest o tyle trudniejsze im wyższy status społeczny. A jak pokazują badania niestety to w takich rodzinach najczęściej dochodzi do przemocy.
Jeśli zatem jesteśmy świadkami, bądź przemoc dotyczy nas samych nie wahajmy się zgłaszać na policję. Sprawcy stosują pewne mechanizmy. Istnieją także fazy stosowania przemocy w rodzinie. Lenor E. Walker wymienia ich 3:
- Faza narastania napięcia
- Faza ostrej przemocy
- Faza miesiąca miodowego
- Faza narastania napięciaSprawcy chcą po atakach udobruchać ofiarę. Sprawcy po dokonaniu ataku potrafią wykazać skruchę, zachowywać się tak jakby nigdy nic się nie stałą, potrafią stawać się czuli i okazywać uczucia. Jednak jest to tylko pewien etap, po którym stosowanie przemocy będzie pojawiało się po raz kolejny, często z coraz większymi konsekwencjami.
Kiedy mamy do czynienia z przemocą domową?
Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie przemoc w rodzinie to występujące jednorazowo bądź powtarzające się umyślnie działanie lub jego zaniechanie, które narusza prawa albo dobra osobiste.
Rodzaje przemocy:
Wyróżnić można dwa rodzaje przemocy. Jest to przemoc fizyczna oraz przemoc psychiczna. Przemoc fizyczna polega między innymi na zachowaniach narażających na utratę życia, zdrowia, naruszające nietykalność cielesną, seksualną. Polega na biciu, kopaniu, popychaniu, przypalaniu, opluwaniu, duszeniu, podduszaniu, krępowaniu ruchów, związywaniu rąk. Natomiast przemoc psychiczna wiąże się z wywołaniem cierpienia i krzywdy moralnej, groźbami, szantażami, naruszeniem godności, ograniczaniem wolności.
Postępowanie w sprawie przemocy:
Po zgłoszeniu przemocy, ofierze udzielana jest bezpłatna pomoc w formie poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego, interwencja kryzysowa, ochrona przed dalszym krzywdzeniem. Ochrona przed krzywdzeniem polega na uniemożliwieniu sprawcy przemocy korzystania z mieszkania zajmowanego wspólnie z ofiarą oraz zakazie kontaktu oraz zbliżania się. Ofiara może również uzyskać pomoc w postaci umieszczenia w mieszkaniu chronionym, czy też pomoc w znalezieniu mieszkania.
Osoba dotknięta przemocą może uzyskać pomoc na policji, w ośrodku pomocy społecznej, ośrodkach pomocy dla osób pokrzywdzonych przestępstwem, u lekarza, organizacjach pozarządowych, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych jak i zespole interdyscyplinarnym. Może szukać także pomocy dzwoniąc na Niebieską Linię, czynną przez całą dobę.
W sytuacji przemocy w rodzinie lub też jej podejrzenia stosowana jest Niebieska Karta.